Nieuwe Ontdekking rond Beta Pictoris: Een Stoffig Staartje onthuld door James Webb-telescoop

De jonge ster Beta Pictoris, slechts 63 lichtjaar verwijderd van de aarde, blijft astronomen verbazen. Ondanks uitgebreid eerdere studies heeft de krachtige James Webb-telescoop recentelijk een opmerkelijke ontdekking gedaan: een tot dusver onopgemerkt ‘staartje’ van stof dat uit een van de stofschijven rondom de ster steekt.

Het Ontstaan van de Ontdekking

Beta Pictoris staat bekend om zijn puinschijven als gevolg van planetaire botsingen, maar deze nieuwe structuur, ongeveer 16 miljard kilometer lang, werd onthuld door het MIRI-instrument aan boord van de James Webb-telescoop. Dit instrument, met een hogere gevoeligheid en resolutie dan eerdere aardse instrumenten, maakte het mogelijk dit stoffige staartje te detecteren.

Een Recentelijk Gevolg van een Botsing

Het stoffige staartje wijst mogelijk op een recente botsing, volgens onderzoeker Marshall Periin. Na een dergelijke botsing produceert de ster aanzienlijk veel stof, dat in eerste instantie in dezelfde baan als de bron blijft, maar later verspreidt, wat resulteert in een langgerekte, stoffige ‘staart’.

Afbeelding van Webb's MIRI (Mid-Infrarood Instrument) toont het stersysteem Beta Pictoris.
Deze afbeelding van Webb’s MIRI (Mid-Infrarood Instrument) toont het stersysteem Beta Pictoris. Een randschijf van stoffige brokstukken die is ontstaan door botsingen tussen planetesimalen (oranje) domineert het beeld en wordt aangeduid als “hoofdschijfvlak”. Hoewel er al een secundaire schijf (cyaan) bekend was, die 5 graden schuin staat ten opzichte van de hoofdschijf, liet Webb linksonder de werkelijke omvang zien. Webb ontdekte ook een nog nooit eerder vertoonde eigenschap met de naam “kattenstaart”. Een coronagraaf (zwarte cirkel en twee kleine schijven) is gebruikt om het licht van de centrale ster te blokkeren. Een schaalbalk laat zien dat de schijven van Beta Pic zich uitstrekken over honderden astronomische eenheden (AE), waarbij één AE de gemiddelde afstand tussen de aarde en de zon is. (In ons zonnestelsel draait Neptunus op 30 AE van de zon.) Op deze foto is licht op 15,5 micron cyaan gekleurd en op 23 micron oranje (respectievelijk filter F1550C en F2300C).
Afbeelding: NASA, ESA, CSA, STScI, C. Stark and K. Lawson (NASA GSFC), J. Kammerer (ESO), and M. Perrin (STScI).

Ondersteuning vanuit ALMA

Waarnemingen van het Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) in 2014 tonen een concentratie koolstofmonoxide nabij het staartje. Aangezien koolstofmonoxide binnen 100 jaar afbreekt, suggereert dit dat de botsing nog steeds recente gevolgen heeft.

Temperatuurverschillen en Diverse Samenstelling

Naast het staartje onthulde de James Webb-telescoop temperatuurverschillen tussen de twee puinschijven rond Beta Pictoris. Dit duidt op een diverse samenstelling van het materiaal. Het materiaal van de tweede stofschijf en het staartje blijkt warmer te zijn en vertoont gelijkenissen met het donkere, koolstofrijke, en poreuze materiaal dat eerder op het oppervlak van kometen en planetoïden in ons eigen zonnestelsel is aangetroffen.

Conclusie: Nieuwe Inzichten in Bekende Objecten

Deze recente ontdekkingen benadrukken de voortdurende verrassingen die de James Webb-telescoop biedt, zelfs bij de best bestudeerde objecten. Beta Pictoris en zijn planetaire systemen worden in een nieuw licht geplaatst, waardoor de complexiteit en dynamiek van dergelijke systemen beter worden begrepen. Deze bevindingen onderstrepen het belang van voortdurende verkenning en observatie in de astronomie.

Wordt gratis lid
Wij houden je graag (af en toe) op de hoogte over ruimte nieuws, waarneem tips en meer. Afmelden kan altijd!